آلومینیوم (Al) فراوان‌ترین عنصر فلزی در پوسته زمین است. این عنصر در ترکیب با اکسیژن و هیدروژن، بوکسیت را تشکیل می‌دهد که رایج‌ترین آلومینیوم مورد استفاده در استخراج سنگ معدن است. اولین جداسازی کلرید آلومینیوم از آلومینیوم فلزی در سال ۱۸۲۹ انجام شد، اما تولید تجاری آن تا سال ۱۸۸۶ آغاز نشد. آلومینیوم فلزی به رنگ سفید نقره‌ای، سخت و سبک با وزن مخصوص ۲.۷ است. این فلز رسانای خوبی برای الکتریسیته و بسیار مقاوم در برابر خوردگی است. به دلیل این ویژگی‌ها، به یک فلز مهم تبدیل شده است.آلیاژ آلومینیومقدرت چسبندگی کمی دارد و به همین دلیل در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 
تولید آلومینا ۹۰٪ از تولید بوکسیت جهان را مصرف می‌کند. بقیه در صنایعی مانند ساینده‌ها، مواد نسوز و مواد شیمیایی استفاده می‌شود. بوکسیت همچنین در تولید سیمان با آلومینای بالا، به عنوان عامل نگهدارنده آب یا به عنوان کاتالیزور در صنعت نفت برای پوشش میله‌های جوشکاری و فلاکس‌ها و به عنوان فلاکس برای فولادسازی و آلیاژهای آهن استفاده می‌شود.

کاربردهای آلومینیوم شامل تجهیزات الکتریکی، خودرو، کشتی، ساخت هواپیما، فرآیندهای متالورژی و شیمیایی، ساخت و ساز خانگی و صنعتی، بسته بندی (فویل آلومینیومی، قوطی)، ظروف آشپزخانه (کارد و چنگال، قابلمه) است.

 
صنعت آلومینیوم، توسعه فناوری بازیافت مواد حاوی آلومینیوم را آغاز کرده و مرکز جمع‌آوری خود را تأسیس کرده است. یکی از انگیزه‌های اصلی این صنعت، همواره کاهش مصرف انرژی بوده است، به طوری که تولید یک تن آلومینیوم بیش از یک تن آلومینیوم اولیه است. این امر شامل ارائه ۹۵٪ مایع آلومینیوم از بوکسیت برای صرفه‌جویی در انرژی است. هر تن آلومینیوم بازیافتی همچنین به معنای صرفه‌جویی در هفت تن بوکسیت است. در استرالیا، ۱۰٪ از تولید آلومینیوم از مواد بازیافتی حاصل می‌شود.