Επί του παρόντος, τα υλικά αλουμινίου χρησιμοποιούνται ευρέως. Είναι σχετικά ελαφριά, έχουν χαμηλή ανάκαμψη κατά τη διαμόρφωση, έχουν αντοχή παρόμοια με το χάλυβα και έχουν καλή πλαστικότητα. Έχουν καλή θερμική αγωγιμότητα, αγωγιμότητα και αντοχή στη διάβρωση. Η διαδικασία επιφανειακής επεξεργασίας των υλικών αλουμινίου είναι επίσης πολύ ώριμη, όπως η ανοδίωση, το τράβηγμα σύρματος και ούτω καθεξής.

Οι κωδικοί αλουμινίου και κράματος αλουμινίου στην αγορά χωρίζονται κυρίως σε οκτώ σειρές. Παρακάτω γίνεται μια λεπτομερής κατανόηση των χαρακτηριστικών τους.

Σειρά 1000, έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε αλουμίνιο μεταξύ όλων των σειρών, με καθαρότητα άνω του 99%. Η επιφανειακή επεξεργασία και η μορφοποίηση μιας σειράς αλουμινίου είναι πολύ καλές, με την καλύτερη αντοχή στη διάβρωση σε σύγκριση με άλλα κράματα αλουμινίου, αλλά ελαφρώς χαμηλότερη αντοχή, που χρησιμοποιείται κυρίως για διακόσμηση.

Η σειρά 2000 χαρακτηρίζεται από υψηλή αντοχή, χαμηλή αντοχή στη διάβρωση και την υψηλότερη περιεκτικότητα σε χαλκό. Ανήκει στα αεροπορικά υλικά αλουμινίου και χρησιμοποιείται συνήθως ως δομικό υλικό. Είναι σχετικά σπάνιο στη συμβατική βιομηχανική παραγωγή.

Η σειρά 3000, που αποτελείται κυρίως από στοιχείο μαγγανίου, έχει καλό αποτέλεσμα πρόληψης σκουριάς, καλή μορφοποίηση και αντοχή στη διάβρωση. Χρησιμοποιείται συνήθως στην παραγωγή δεξαμενών, δεξαμενών, διαφόρων δοχείων πίεσης και σωληνώσεων για τη συγκράτηση υγρών.